علیرضا نصراصفهانی در ارائه خود اعلام کرد: تمام فناوری‌هایی که در حال حاضر وجود دارند، از رویا شکل گرفته‌اند و این رویاها هستند که آینده را می‌سازند.
وی با اشاره به ساخت هواپیما، کامپیوتر، هوش مصنوعی و فناوری واقعیت افزوده گفت: برای خلق رویا باید تصویری از آینده را خلق کرد.
نصراصفهانی افزود: رویای ما گم شده و مصرف‌کننده تصاویر دیگران شده‌ایم. یک رویای اجتماعی وحدت‌بخش نداریم و همین مسئله ما را عقب می‌اندازد.
عضو هیئت علمی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی سپس به شکل‌گیری داستان‌های مشترک اشاره کرد و گفت: باید رویاها و داستان‌های مشترکی را بسازیم تا بتوانیم به کشور توسعه‌یافته تبدیل شویم. باید داستان‌های مشترکی مانند نوروز را حفظ کنیم و فرهنگ تازه‌ای را بسازیم.
وی مطرح کرد: معتقدم برای فروش کالاها و تبلیغات موثر به داستان‌ها و تصویرسازی نیاز داریم. به همین خاطر، افراد براساس تصاویری که از کالاها دارند، آن‌ها را می‌خرند و برای آن‌که یک ایده به نتیجه‌ برسد باید طراح، ارائه‌دهنده و فروشنده وجود داشته باشد.
عضو مرکز پژوهش‌های مجلس با بیان اینکه قرن حاضر به قرن چینی مشهور است، اظهار داشت: رویاهای چینی در حال ارائه‌شدن است و رویای آمریکایی در سال ۱۹۶۰، رویای یک تاریخ‌دان است که می‌خواهد تصویری از آینده را خلق کند که آمریکا در آن نقش اصلی را دارد. پس از آن، فیلم‌های آمریکایی مشهور شدند و مارول خلق شد و با این‌که فیلم‌های آمریکایی، تخیلی هستند، جهان را تسخیر کرده‌اند.
نصراصفهانی دربارۀ چگونگی رؤیاپرداز شدن گفت: می‌توانیم تصویرسازی کنیم و فرهنگ بسازیم و وقتی فرهنگ رویاپردازی را جا بیندازیم، می‌توانیم از آینده حرف بزنیم. بنابراین، فناوری تولید رویا؛ فناوری تولید فرهنگ است.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: رویا از جنس حس و هنر است و برای رویاپردازی، نیاز به تصویرسازی، خلق حماسه و درام داریم. رویا، ابزار و نهاد لازم دارد و افرادی مانند ایلان ماسک، آینده‌پژوه نیستند؛ بلکه به‌طرز دیوانه‌واری رویاپرداز هستند. برای خلق آینده، اسنادی شکل گرفته‌اند که به رویا مشروعیت می‌دهند. سینما نیز به رویاها مشروعیت می‌بخشد و تصویری از آینده را نشان می‌دهند.